Tekst, field recording: Ewa Tracz/ Montaż: Grzegorz Skowron
Słuchowisko powstało w kwietniu 2020r., w ramach zajęć z antropologii krytycznej i eksperymentalnej. W trakcie procesu twórczego inspirowałam się surrealizmem etnograficznym, zjawiskiem defamiliaryzacji oraz refleksyjności w antropologii. Postanowiłam odejść od sztywnej formy akademickiego „ obiektywnego” przedstawiania „faktów” i postawić się w sytuacji twórczyni. Nie zmieniłam słów zasłyszanych, zmieniłam część własnych przemyśleń i wymieszałam tak, że wszystkie dni zlały się w Jedno. Postanowiłam tym zabiegiem nadać także więcej surrealizmu, aby oddać emocje towarzyszące mi podczas dni kwarantanny, kiedy daty nie miały żadnego znaczenia.
Pisząc tekst słuchowiska zainspirowałam się postacią Wiktora Szkłowskiego i jego techniką zwaną „ostranenie”, co można tłumaczyć, jako defamiliaryzację, uniezwyklenie, udziwnienie rzeczy znanych. Myślę, że w efekcie końcowym uzyskałam odwrócony proces defamiliaryzacji. Z czegoś dziwnego, niecodziennego udało mi się stworzyć formę mi znaną, czyli postawić się w postaci obserwatorki, bardziej poddającej to co widzi i czuje refleksji niż ocenie. Skłoniło mnie to także do refleksji nad tym ile tak naprawdę obserwuję siebie, myśląc że obserwuję innych. Zamiast stresować się sytuacją (nie zawsze się udawało), sama dla siebie stałam się też „ terenem”, co pozwoliło mi zdystansować się wobec tego co odczuwałam.
Pandemic Updates
Text, field recording: Ewa Tracz/ Editing: Grzegorz Skowron
The radio drama was created in April 2020, as a part of classes in critical and experimental anthropology. During the creative process, I was inspired by ethnographic surrealism, the phenomenon of defamiliarization and reflectiveness in anthropology. I decided to depart from the rigid form of academic ‘objective’ presentation of ‘facts’ and put myself in the shoes of an artist. I didn’t change the words I heard, I changed some of my thoughts and mixed it up so that all the days became One. I decided to make this procedure more surreal, to reflect the emotions accompanying me during the days of quarantine when the dates were of no importance.
While writing the text of the radio drama, I was inspired by the figure of Wiktor Szkłowski and his technique called ‘ostranenie’, which can be translated as defamiliarization, making something extraordinary, turning known things into strange. I think the result was a reversed defamiliarization process. From something strange, unusual, I managed to create a form that is familiar to me and put myself in the form of an observer, subjecting what she sees and feels to reflection rather than evaluation. It also made me reflect on how much I observe myself, thinking that I am watching others. Instead of being stressed by the pandemic situation (it didn’t always work out), I also became a ‘fieldwork’ for myself, which allowed me to distance myself from what I felt.
